Türkiyede Uygulanan Nüfus Politikaları
1923 ‘ten bugüne Türkiye’de uygulanan nüfus politikaları ve verilen teşvikler bu yazımızın konusu
1923 – 1960 Yılları Arası Nüfus Politikaları
Bu yıllar arasında nüfus artış hızının yükseltilmesine yönelik politika izlenmiştir. Bunun nedenleri;
- Nüfusun siyasi ve askeri güç kabul edilmesi
- Tarımda makineleşmenin bu dönemde yetersiz olması
- Savaşlar sonrasında erkek nüfusa ihtiyaç duyulması
- Hızlı kalkınma gereksinimi
- Yüksek ölüm oranının, yüksek doğum oranıyla kapatılmaya çalışılması.
- Salgın hastalıkların yaygın olması
- Yeni cumhuriyetin devamlılığı için artışının gerekli olduğu düşüncesi.
Bu dönemde Çok Çocuklu ailelere verilen teşvikler;
- Yol vergisinden muafiyet-1929.
- Ücretsiz ilaç-1930.
- Doğum evlerinin yaygınlaştırılması-1930.
- Vergi muafiyeti-1931.
- Göçmenlerin ülkeye girişlerinin kolaylaştırılması (gümrük muafiyeti).
- Çok Çocuklu ailelere tarla verilmesi-1936.
- Evlenme yaşının erkeklerde 17’ye, kızlarda 15’e düşürülmesi-1938.
- Gebeliğe önleyici ilaçlar ve tedavinin yasaklanması.
1960 sonrası nüfus politikalarının dayanak noktaları
1960 yılında sonra nüfus artış hızının düşürülmesine yönelik politika izlenmiştir. Sebepleri;
- 1950 sonrasında sağlık ve beslenme imkanlarının gelişmesiyle ölüm oranlarının azalmaya başlaması.
- Tarımda makineleşmenin başlaması
- Ordu’da insan gücünden çok silah gücünün ön plana çıkması
- Beş yıllık kalkınma planımda nüfus artışının sorun olarak tanımlanması.
Türkiye’de son yıllarda nüfusun niceliği ve niteliğinin arttırılması üzerine nüfus politikası uygulanmaktadır.
